1η ΜΑΙΟΥ

                                                               

Ο Μάιος υπήρξε ένας από τους μήνες που γράφτηκαν με τα πιο φωτεινά γράμματα στην ιστορία του συνδικαλισμού. Στις αρχές του 19^ου αιώνα, ο Μάης, και συγκεκριμένα η πρώτη των ημερών του, απέκτησε άλλη διάσταση στο μυαλό και τη συνείδησή μας. Σήμανε την αρχή των διεκδικήσεων και των αγώνων της πιο πολυπληθούς αλλά και συνάμα πιο πολυπαθούς κοινωνικής μερίδας ανθρώπων, αυτή της εργατικής τάξης, η οποία μέχρι τότε τελούσε υπό καθεστώς πλήρους εκμετάλλευσης.

1^η Μαΐου 1886!!! Μια ημέρα που ανέτρεψε τα δεδομένα και έγινε σταθμός στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μια ημέρα που χρόνο με το χρόνο, αναπολούμε όλο και περισσότερο. Μια ημέρα που σηματοδότησε την απαρχή μιας γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης με πρωτοστάτες τους εργαζομένους. Μια ημέρα καταπέλτης στην κεφαλαιοκρατία και την καταπάτηση των εργασιακών και εν γένει ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μια ημέρα μνήμης. Μια ημέρα αγώνα και απότισης φόρου τιμής. Η ημέρα που κάποιοι έχασαν τη ζωή τους, για να μπορούμε εμείς σήμερα να ονομάζουμε κεκτημένα, αυτά που εκείνοι θεωρούσαν τότε ουτοπικά. 

1^η Μαΐου 2012!!! Τόσα χρόνια μετά τις πρώτες εργασιακές διεκδικήσεις, και τα εργατικά ιδεώδη παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ. Διότι η εργατική Πρωτομαγιά δεν είναι ούτε μνημόσυνο ούτε αργία, είναι πανεργατική απεργία και γι’ αυτό πρέπει να αποκτήσει και πάλι την ορμή και την ένταση που της αρμόζει. Τα συνθήματα του πρώτου εκείνου Μάη στο Σικάγο καθώς και του Μάη του Παρισιού το ’68 δεν είναι ιστορία, εξακολουθούν να είναι το μέλλον και η ελπίδα, όχι μόνο των εργατικών τάξεων αλλά και όλων των κοινωνιών στο σύνολό τους.

Η 1^η του Μάη φαντάζει στο μυαλό κάθε σημερινού εργαζομένου ως η μέρα της λύτρωσης, της ανατροπής, της θυσίας και της ευθύνης. Της ευθύνης προς όλους αυτούς που πάλεψαν για το δικαίωμα στην εργασία, για τους ανθρώπινους εργασιακούς χώρους, για τις αξιοπρεπείς μισθολογικές και το περιβόητο 8ωρο.

Η Πρωτομαγιά είναι μια μέρα που βάφτηκε με αίμα. Με το αίμα εκείνων των ηρώων που με το θάνατό τους, μας επέτρεψαν να μπορούμε να λέμε ότι το τρίπτυχο, 8 ώρες δουλεία – 8 ώρες ξεκούραση – 8 ώρες ύπνος είναι δικαίωμα και όχι πολυτέλεια.

Η ημέρα της εργατικής Πρωτομαγιάς ταυτίζεται για μας με τη λαϊκή εξέγερση, τη λαϊκή βούληση και τη συνειδησιακή φόρτιση και ως τέτοια οφείλουμε να την τιμούμε. Γιατί ο εργαζόμενος, έστω και αν αυτός είναι εν δυνάμει όπως εμείς, χωρίς την ύπαρξη της συνείδησης μετατρέπετεai σε εύκολη λεία. Και ο εργατικός χώρος έχει ήδη θρηνήσει πολλά θύματα για να μπορέσει να αντέξει και περισσότερα.

                        ΠΑΣΠ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

                                                1^Η ΔΥΝΑΜΗ

                                                                  ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΗΜΕΡΙΔΑ Δ.Π.Φ.Π

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011 ΚΑΙ ΏΡΑ 18:00, ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ  ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ:

                    ''Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ''
                               ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ:
                      κ.ΡΟΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ,
                         ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΤΕΕ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
                      κ.ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ ,ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
                         ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
                         ΜΕΛΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΕ
                      κ.ΛΙΝΤΖΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΝΟΜΙΚΟΣ, ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΝ-ΕΝΕΣΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗΣ

Ο πρόσφατος νόμος για την Παιδεία ψηφίστηκε με ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση. Συναίνεση όμως δε σημαίνει πως αρκεί να συμφωνούν απλά μεταξύ τους οι  κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι. Συναίνεση σημαίνει πως στο εξαγώγιμο προϊόν συνεισφέρουν και οι υπόλοιπες παραγωγικές  μονάδες όπως ακαδημαϊκοί  και φοιτητές. Γιατί τελικά, αυτοί είναι που θα κληθούν να θέσουν σε εφαρμογή τον νέο νόμο και θα φροντίσουν για την απρόσκοπτη λειτουργία του Πανεπιστημίου. Άλλωστε, η προπαρασκευή και η ψήφιση ενός νόμου αποτελούν το ήμισυ του επιθυμητού αποτελέσματος. Το άλλο μισό εξαρτάται από την πιστή εφαρμογή του. Στην πραγματικότητα, ο νέος νόμος δε διασφαλίζει πως ξημερώνει μια διαφορετική μέρα για το ελληνικό Πανεπιστήμιο. Μια μέρα που θα το βρει εκσυγχρονισμένο και βελτιωμένο σε όλα τα επίπεδα, έτοιμο να προσφέρει στη νεολαία και στην κοινωνία νέες ευκαιρίες  και νέες προοπτικές.

Σε διοικητικό επίπεδο ο στόχος της κυβέρνησης, σύμφωνα με τα λεγόμενα της  Υπουργού, είναι η εξάλειψη  φαινομένων διαφθοράς και διαπλοκής και  η καταπολέμηση κατεστημένων και συντεχνιών στα πλαίσια λειτουργίας των ιδρυμάτων καθώς και η σύνδεση της εκπαίδευσης και του Πανεπιστημίου με  την κοινωνία. Σε καμία  περίπτωση δεν μπορούμε να δεχτούμε πως οι παραπάνω στόχοι θα επιτευχθούν μέσα από την ανάμειξη στη διοίκηση, ανθρώπων που προέρχονται από χώρους που στο παρελθόν έχουν αποδείξει την πλήρη αδιαφάνεια που τους διέπει (π.χ. τοπική αυτοδιοίκηση, επιμελητήρια).

Η προσπάθεια  μέσα από τον νέο νόμο απόλυτης κατάρριψης ευθυνών στους φοιτητές για τη σημερινή κατάσταση στα ιδρύματα, σε  συνδυασμό με την πλήρη απαλλαγή του καθηγητικού κατεστημένου από τις δικές του ευθύνες, το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να διαιωνίσει τη σημερινή σαθρή πραγματικότητα. Σίγουρα οι φοιτητές έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης και θα πρέπει  να κάνουν την αυτοκριτική τους. Οφείλουν επίσης να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για την ουσιαστική αναδιοργάνωση και εξυγίανση της δράσης του φοιτητικού κινήματος με  πρώτη και βασική, την επανασύσταση της ΕΦΕΕ. Η πλήρης απομόνωσή τους και η στέρηση του δικαιώματος της συμμετοχής στις διαδικασίες ανάδειξης των αρχών της κοινότητας δεν αποτελεί όμως λύση στο θολό τοπίο της διοίκησης των ιδρυμάτων. Αντιθέτως, αφήνει ελεύθερο το πεδίο για τα εκάστοτε καθηγητικά κατεστημένα  να εξακολουθήσουν να λυμαίνονται το Πανεπιστήμιο και να  το οδηγούν σε  μαρασμό χωρίς να  μπορεί να τους ασκηθεί κριτική και χωρίς να τους επιβάλλεται καμία τιμωρία. Αποδεικνύεται λοιπόν με προκλητικό τρόπο, πως πραγματικός σκοπός της Υπουργού δεν είναι απλά η αποδυνάμωση των παρατάξεων, αλλά η πλήρης φίμωση του φοιτητικού κινήματος, δηλαδή του πιο ζωντανού και πολιτικοποιημένου κομματιού της κοινωνίας.

Η πρωτοφανής αφαίρεση δημοκρατικών κεκτημένων που συντελείται ολοκληρώνεται με την κατάργηση του Ακαδημαϊκού Ασύλου, ενός θεσμού που έχει λοιδορηθεί όσο κανείς άλλος, ο οποίος στη βάση του προασπίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών εντός  των Πανεπιστημίων.

Σχετικά με την εκπαιδευτική διαδικασία, ο νόμος δεν επιλύει το βασικό πρόβλημα που είναι η καθημερινότητα του φοιτητή. Δεν προσφέρει κίνητρα για την επιστροφή του στις αίθουσες, αντίθετα έρχεται να εγκαθιδρύσει το αποτυχημένο μοντέλο της Μπολόνια σε αντιδιαστολή με την υπόλοιπη Ευρώπη, που σταδιακά το εγκαταλείπει. Εισάγει τον τριετή κύκλο σπουδών δημιουργώντας αποφοίτους δύο ταχυτήτων, αντί να αναγνωρίζει Master στις σχολές πενταετούς φοίτησης και να διαμορφώνει ένα σαφές πλαίσιο επαγγελματικών δικαιωμάτων ανά ειδικότητα. Σε μια εποχή που η καλπάζουσα ανεργία εξελίσσεται ως η μεγαλύτερη μάστιγα της νεολαίας, ένας νόμος που αφορά την εκπαίδευση και την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων, θα έπρεπε να αποτελεί το μεγαλύτερο όπλο κάθε κυβέρνησης για την καταπολέμηση αυτής. Ο νέος νόμος που ψηφίστηκε, δυστυχώς δεν αποδεικνύεται τέτοιο όπλο, υποθηκεύοντας έτσι το μέλλον της νέας γενιάς και κατ’ επέκταση της χώρας.

Ακόμη  μια φορά λοιπόν μέσα στα τελευταία τριάντα χρόνια που μια κυβέρνηση επιδιώκει να βαφτίσει μια αποτυχημένη προσπάθεια, στην  προκειμένη περίπτωση μια διοικητική αναπροσαρμογή, ως “μεταρρύθμιση”.  Δυστυχώς μπορεί να μη χρειάζεται μεγάλος κόπος για να βάλει κάποιος εισαγωγικά στη λέξη μεταρρύθμιση, χρειάζεται όμως πολύ μεγάλη  προσπάθεια και πολλά πράγματα, πολλά περισσότερα από μια συναίνεση, ώστε να σβηστούν τα εισαγωγικά αυτά. Χρειάζεται θέληση, αποφασιστικότητα, διάθεση σύγκρουσης με μηχανισμούς και κατεστημένα, ανιδιοτέλεια, παραμερισμός συντεχνιακών λογικών και λογικών εξυπηρέτησης συμφερόντων “τρίτων”, σεβασμός στο διάλογο, σε αξίες και ιδανικά, σεβασμός στην Παιδεία στους νέους ανθρώπους και στην κοινωνία. Χρειάζονται αλλαγές που θα αλλάξουν ριζικά την καθημερινότητα του πανεπιστημίου και θα διαμορφώσουν ένα νέο τοπίο στο χώρο της Παιδείας απαλλαγμένο εντελώς από σκιές και φαντάσματα του παρελθόντος.

Κυρία Υπουργέ, όσο εσείς πανηγυρικά απολαμβάνετε τις δάφνες και τα διθυραμβικά σχόλια που σας απονέμουν ο τύπος και οι συντηρητικές δυνάμεις της χώρας, εμείς θα συνεχίσουμε δυναμικά τον αγώνα μας ως υγιείς πολιτικές δυνάμεις για ένα ΝΕΟ Πανεπιστήμιο. Ένα ΝΕΟ Πανεπιστήμιο που θα παράγει ΝΕΟΥΣ επιστήμονες και ΝΕΟΥΣ πολίτες που θα προσφέρουν στην κοινωνία ΝΕΑ προοπτική και δε θα αποτελούν πιστά αντίγραφα αυτών που μας οδήγησαν στην Ελλάδα της χρεοκοπίας, της φτώχειας και της ανεργίας, όπως το υπάρχον πολιτικό σύστημα.  

ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΔΕΑΠΤ-ΔΠΦΠ-ΔΠΠΝΤ) ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ ΣΤΙΣ 24/10/2011 ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΡΙΟΥ-ΑΝΤΙΡΙΟΥ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΠ ΑΓΡΙΝΙΟΥ.

Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας, ιδρύθηκε το τον Σεπτέμβριο του 2009 με τον Ν. 3794 (ΦΕΚ Α 156/4.9.2009), που ως τότε λειτουργούσε ως παράρτημα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με έδρα το Αγρίνιο. Η αρμόδια αρχή του πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας είναι η Διοικούσα Επιτροπή που τελεί μεταξύ άλλων χρέη πρυτανικών αρχών . Μια Διοικούσα Επιτροπή διορισμένη από την Υπουργείο Παιδείας , η οποία αρχικά αποτελούνταν από εννέα άτομα και πλέον λειτουργεί θεωρητικά με έξι. Η συγκεκριμένη αρχή είναι ενημερωμένη για τα παρακάτω προβλήματα από τότε που ανέλαβε την διοίκηση του πανεπιστημίου και είναι και υπεύθυνη για την επίλυση τους.

Προβλήματα τα οποία ξεκίνησαν να δημιουργούνται μετά την αυτονόμηση του και πλέον έχουν διογκωθεί. Μία αυτονόμηση που πάγια θέση των Συλλόγων Φοιτητών και των τριών τμημάτων του Ιδρύματος ήταν να πραγματοποιηθεί αλλά με προϋποθέσεις, που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Οι Σύλλογοι Φοιτητών έχοντας προβεί σε μία σειρά κινητοποιήσεων δε θα σταματήσουν τη δράση και τις διεκδικήσεις τους για ένα πραγματικά αυτόνομο Πανεπιστήμιο αντάξιο των προσδοκιών τους.

Στο πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας τα παρακάτω προβλήματα, που σε άλλα πανεπιστήμια θεωρούνται αυτονόητες οι λύσεις τους, καθιστούν την λειτουργία του αδύνατη αλλά και διαμορφώνουν την καθημερινότητα των φοιτητών τριτοκοσμική.

Ø ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΝΑΛΩΣΙΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΥΘΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ.

Ø ΕΛΛΕΙΨΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ, ΤΕΧΝΙΚΗ, ΝΟΜΙΚΗ, Κ.Α.).

Ø ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ.

Ø ΕΛΛΕΙΨΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ.

Ø ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΦΥΛΑΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ.

Ø ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: Έχει εκδοθεί ο προϋπολογισμός του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012, ο οποίος είναι 1.500.000 euro. Η Διοικούσα Επιτροπή είναι αρμόδια για την απορρόφηση του και εκταμίευση του, παρ’ όλα αυτά δεν έχουμε καμία ενημέρωση επί του θέματος.

Ø ΜΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ.

Ø ΚΩΛΥΣΙΕΡΓΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΣΕ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.

Ø ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΣΤΟ Π.Ε. 09 ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ.

Ø ΠΤΥΧΙΟ-ΤΙΤΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ: Αν και ο Σύλλογος Φοιτητών αποφάσισε την επιλογή του Ιδρύματος στον τίτλο του πτυχίου μας(είτε Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, είτε Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας), με βάση το ΦΕΚ(89679/Β1) που δημοσιεύθηκε η δυνατότητα αυτή της επιλογής δεν είναι εφικτή.

ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ:

Το πρώτο βήμα για την εφαρμογή του νέου νόμου-πλαίσιο έγινε με το κείμενο διαβούλευσης στην 65^η Σύνοδο των Πρυτάνεων στο Ρέθυμνο, στις 23 Οκτωβρίου του 2010. Αποτελούσαμε τους μοναδικούς Συλλόγους Φοιτητών που συμμετείχαν στο διάλογο για την διαμόρφωση του, που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2011, παρόλο που οι προτάσεις μας δεν λήφθηκαν υπόψη και αποδείχθηκε ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν έκανε κανένα γόνιμο διάλογο όπως είχε υποσχεθεί.

Στις 24 Αυγούστου του 2011, στη Βουλή, πέρασαν στο επόμενο βήμα δηλαδή στην ψήφιση του νομοσχέδιο για τον νέο νόμο έκτρωμα για την Ανώτατη Εκπαίδευση, σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση ψηφίζει μέτρα τα οποία λεηλατούν την ελληνική οικονομία και κοινωνία και πλήττουν άμεσα τα εργασιακά δικαιώματα. Ένα νόμο που όχι μόνο δεν ενισχύει την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του Ελληνικού Πανεπιστημίου, αλλά καταλύει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του χωρίς το Υπουργείο να λάβει υπόψη ούτε τους Συλλόγους Φοιτητών αλλά ούτε και ολόκληρη την Ακαδημαϊκή Κοινότητα Πανελλαδικά. Σαν Σύλλογοι Φοιτητών παραθέτουμε τα κύρια μέρη του, που διαφωνούμε:

· Με την κατάργηση του ασύλου.

· Με την κατάργηση της συνδιοίκησης.

· Με την αξιολόγηση των μελών Δ.Ε.Π. ανά 5έτη(ζητάμε συχνότερη αξιολόγηση).

· Με την εφαρμογή των πιστωτικών Μονάδων.

· Με τη σύνδεση Αξιολόγησης-Χρηματοδότησης.

· Με τη διάρκεια φοίτησης στα ν+2

• Με το εθνικό πλαίσιο επαγγελματικών προσόντων.

Πρόγραμμα Εξεταστικής Σεπτεμβρίου 2011

Για το τμήμα Δ.Ε.Α.Π.Τ.

Για το τμήμα Δ.Π.Φ.Π.

Για το τμήμα Δ.Π.Π.Ν.Τ.