Το νέο σύστημα, που στην επέκτασή του θα σηματοδοτήσει -κατά τις κυβερνητικές προθέσεις- την εισαγωγή του «ηλεκτρονικού βιβλίου» και στις σχολές της Ανώτατης Εκπαίδευσης (σε ΑΕΙ και ΤΕΙ) βρίσκεται προς επεξεργασία αυτή τη στιγμή στο Μαρούσι, με την ηγεσία του ΥΠΕΠΘ να δρομολογεί κύκλο συναντήσεων με τους εταίρους, προκειμένου να θεμελιωθεί εγκαίρως με βραχυχρόνιο ορίζοντα εφαρμογής.
«Η προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ προβλέπει πως όλα τα βοηθήματα θα είναι διαθέσιμα στο Διαδίκτυο. Προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούμε. Ο τελικός μας στόχος, όπως έχει πει και ο πρωθυπουργός, είναι το ηλεκτρονικό βιβλίο. Τις προσεχείς ημέρες θα ξεκινήσουμε διάλογο με τους εκπροσώπους των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, για τη μελέτη όλων των πτυχών του θέματος», δήλωσε στην «Ε» ο υφυπουργός Παιδείας Γιάννης Πανάρετος.
Ως στόχος του φιλόδοξου εγχειρήματος, αντίστοιχου συστημάτων που εφαρμόζονται αυτή τη στιγμή πιλοτικά σε αμερικανικά πανεπιστήμια, αναφέρεται η ευελιξία, η διαφάνεια και η αμεσότητα της πρόσβασης των φοιτητών στις πηγές πληροφόρησης επί των γνωστικών αντικειμένων.
Τι ισχύει
Οι διατάξεις του ισχύοντος συστήματος (Π.Δ. 226/2007), που νομοθετήθηκε επί υπουργίας Γιαννάκου, στη φιλοσοφία του «πολλαπλού συγγράμματος», ορίζουν συνοπτικά ότι:
* Οι φοιτητές δικαιούνται δωρεάν προμήθειας και επιλογής αριθμού διδακτικών συγγραμμάτων, ίσου με τον συνολικό αριθμό των υποχρεωτικών και επιλεγόμενων μαθημάτων που απαιτούνται για τη λήψη του πτυχίου. Αν επιλέξουν περισσότερα μαθήματα, το δικαίωμα δωρεάν προμήθειας και επιλογής συγγραμμάτων δεν επεκτείνεται και στα επιπλέον μαθήματα που επέλεξαν και εξετάστηκαν οι φοιτητές, ακόμη και αν αυτά υπολογίζονται για τη λήψη του πτυχίου.
* Οι διδάσκοντες προτείνουν τουλάχιστον δύο συγγράμματα ανά υποχρεωτικό ή επιλεγόμενο μάθημα. Στη συνέχεια, οι Τομείς των Τμημάτων των ΑΕΙ, κατά τη διάρκεια συνελεύσεων συντάσσουν τους σχετικούς καταλόγους (μέχρι το τέλος Μαρτίου κάθε ακαδημαϊκού έτους, με προοπτική το επόμενο), οι οποίοι και προωθούνται στους εκδοτικούς οίκους, αποκλειστικούς προμηθευτές πλέον των Ιδρυμάτων.
Η διαθεσιμότητα των τελευταίων είναι αυτή που προσδιορίζει το τελικό περιεχόμενο του καταλόγου, επί του οποίου καλούνται να επιλέξουν ακολούθως οι φοιτητές τα συγγράμματα.
Η τελική παραγγελία γίνεται αφού εγκριθεί οριστικά ο κατάλογος από τις γενικές συνελεύσεις των Τμημάτων.
Ωστόσο, δύο χρόνια μετά την πρώτη εφαρμογή τού, υψηλού κόστους, συστήματος -για τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά εκταμιεύτηκαν στον τακτικό προϋπολογισμό των Ιδρυμάτων 55 εκατομμύρια ευρώ μόνο για τα Πανεπιστήμια- η διαδικασία καταγγέλλεται από τα ακαδημαϊκά όργανα των ΑΕΙ ως αδόκιμη, χρονοβόρα, χαοτική, εν τέλει ανεφάρμοστη.
Εξακολουθεί δε, να υποχρεώνει τις διοικήσεις των Ιδρυμάτων να επιδίδονται σε αγώνα δρόμου, αναζητώντας ρεαλιστικές διεξόδους, προκειμένου να υπερβούν τις δυσχέρειες, ώστε να εξασφαλίσουν τη διανομή των συγγραμμάτων στους φοιτητές. Ετσι, στις περισσότερες περιπτώσεις κινητοποιούν εσωτερικούς μηχανισμούς, επινοώντας διαζευκτικές λύσεις, ακόμη και εκτός γράμματος του νόμου, ή διατηρούν πρακτικές του παλαιού καθεστώτος, ειδικότερα στις σχολές των περιφερειακών Ιδρυμάτων, όπου η δυστοκία του συστήματος προσλαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις.
Υπενθυμίζεται πως οι διοικήσεις κορυφαίων ΑΕΙ, όπως το Καποδιστριακό, το ΕΜΠ, το Πανεπιστήμιο Πατρών, αντιλαμβανόμενες εξ αρχής τις δυσκολίες υλοποίησης των νέων διατάξεων, π.χ. την ατέρμονη επικοινωνία με τους εκδότες για τη δυνατότητα διάθεσης των συγγραμμάτων, τη δυσχέρεια επιλογής τους από πλευράς των φοιτητών, την αδυναμία τήρησης των χρονοδιαγραμμάτων, κατά τον χρόνο έναρξης εφαρμογής του νόμου ζήτησαν αναστολή, προκειμένου να προσαρμόσουν τις σχετικές διατάξεις σε αποτελεσματικό σύστημα διανομής. Καθώς το υπουργείο Παιδείας απάντησε τότε με τελεσίγραφο διακοπής της σχετικής χρηματοδότησης, τα Ιδρύματα επιχείρησαν να εφαρμόσουν τα ισχύοντα, με αποτέλεσμα να εντοπιστούν κατά την πράξη τα προβλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου